Συναυλία στο Ξενοδοχείο Caravel με έργα του διεθνούς φήμης μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Καρούσου

 ΟΜΙΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ INTERNATIONAL ACTION ART

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ «ΙΣΤΟΡΙΑ – ΜΝΗΜΕΣ – ΠΑΡΑΔΟΣΗ»

Συναυλία με έργα του διεθνούς φήμης μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Καρούσου

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024, ώρα έναρξης: 20:00 μ.μ.
Ξενοδοχείο Caravel, αίθουσα Μυκήνες
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Χαιρετισμός-παρουσίαση: Ιωάννης Μαρωνίτης, πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων και του διεθνούς οργανισμού International Action Art

Μελοποιημένα ποιήματα από τον μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Καρούσο, Παρθενών (Κωστής Παλαμάς), Καρυάτιδες (Ιωάννης Πολέμης), Κόρη των Αθηνών (Λόρδος Βύρων)

Συμμετέχουν: Χορωδία «Ραψωδοί» και σολίστ λυρικού τραγουδιού. Ρέα Βουδούρη (σοπράνο), Γιώργος Κεραμιδάρης (τενόρος), Νίνα Γιατρά (σοπράνο), Γιάννης Δάρρειος (τενόρος), Μαρία Γρηγορίου (άλτο), Γιάννος Κοτζιάς (τενόρος), Φωτεινή Παπαχρήστου (άλτο), Νίκη Ζαχαροπούλου (άλτο), Ekaterina Dachkova (σοπράνο), Αργύρης Κοντονικολάου (τενόρος), Παναγιώτης Δρίζος (τενόρος), Γλυκερία Νικολοπούλου (άλτο), Ευγενία Μιχαλοπούλου (άλτο), Αποστολία Συντριβάνη (φλογέρα), Χριστιάνα Μάνου (πιάνο).
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Νίκη Ζαχαροπούλου
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Παναγιώτης Καρούσος

Ο Όμιλος UNESCO Πειραιώς και Νήσων και ο διεθνής οργανισμός International Action Art σας προσκαλούν στις εκδηλώσεις που διοργανώνουν στο ξενοδοχείο Caravel (Λεωφ. Βασιλέως Αλεξάνδρου 2, Τ.Κ. 161 21 Αθήνα), το διήμερο 2 και 3 Νοεμβρίου 2024.

Συμμετέχουν σημαντικές προσωπικότητες της Πολιτείας, του Aθλητισμού, της Eπιστήμης και του Πολιτισμού.

Σάββατο 2/11, ώρα 10.30, Αίθουσα Μυκήνες

Ημερίδα «Ο φαύλος κύκλος της βίας», σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών και τους Εθελοντές Αχαρνών Θρακομακεδόνων

Στην εκδήλωση θα απευθύνουν χαιρετισμό

Αντιπεριφερειάρχης Πειραιώς, κα Σταυρούλα Αντωνάκου.

Γεν. Γραμματέας ΠΣΑΤ, κος Γιάννης Θεοδωρακόπουλος

Πρόεδρος ΣΕΦ, κα Χριστίνα Τσιλιγκίρη

Κυριακή 3/11, ώρα 10.00, Αίθουσα Μυκήνες

Μάρμαρα του Παρθενώνα: Ημερίδα για το ναυάγιο του "Μέντωρ", δύο αιώνες μετά.

Κυριακή 3/11, ώρα 18.00, Αίθουσα Μακεδονία

Χορωδιακό Φεστιβάλ "ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ..." με τη συμμετοχή εκατοντάδων χορωδών.

Κυριακή 3/11, ώρα 20.00, Αίθουσα Μυκήνες - Πέλλα

Χορευτικό φεστιβάλ «Ιστορία, Μνήμες, Παράδοση».

ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΡΗΤΩΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ “ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ”

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΚΑΔΩΝ “ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ”

ΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

ΕΛΛΗΝΟΓΕΩΡΓΙΑΝΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΛΧΙΔΑ

Θα ερμηνευτούν τραγούδια του διεθνούς φήμης συνθέτη Παναγιώτη Καρούσου Παρθενών (Κ. Παλαμάς), Καρυάτιδες (Ι. Πολέμης), Kορη των Αθηνών (Λόρδος Βύρων)

Ειδικό αφιέρωμα «ΕΣΥ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ»

Ερμηνεύει η ΝΑΝΤΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Αφήγηση Παρουσίαση : ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΡΑΪΦΟΡΟΣ, στο πιάνο: ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΠΕΝΕΖΗ, Μπουζούκι - Κιθάρα: ΣΤΑΘΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ.

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΘΕΜΑ

ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΚΘΕΣΗΣ: ΣΑΒΒΑΤΟ 2/11 ΚΑΙ ΩΡΑ 9.15 π.μ

ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΒΑΛΕΤΟ.

“The Hole of Fate”

 “The Hole of Fate”

There, in ancient times, the Panathenaia was held every four years. It was the great festival of Athens dedicated to the goddess Athena. In the early years, the stadium was made of earth, so the spectators sat on the ground. However, there were only a few wooden seats for the city’s rulers. However, under the eastern rampart there was an underground tunnel. Athletes entered the track through it. Despite the continuous reconstruction of the stadium, this particular portico was the only part of the ancient stadium that has been preserved intact to this day. This portico is therefore also known as the “Hole of Fate”. The portico ended at the bottom of the Stadium, on the left side of the horseshoe, and was 57 meters long and 4 meters wide.

In the early years of its creation, the tunnel was decorated with marble and gold statues and Doric columns. When in Roman times the Stadium was converted into an arena, where animal fights and duels took place, the animals that would compete in the arena passed through the arcade. The Middle Ages, however, began to be associated with various beliefs. It was heard that the arcade was a place chosen by witches. Various popular superstitions, in fact, stated that the Fates lived there and "divination" was performed. Of course, no specific event was ever mentioned, nor was it even a figment of the imagination. However, there was this general feeling that something hidden and magical was happening in this arcade in Athens. For this reason, it was called the "hole of fate".

source: www.olympia.gr/

_____________________

«Η τρύπα της Μοίρας»

Εκεί, κατά την αρχαιότητα, τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια τα Παναθήναια. Επρόκειτο για την μεγάλη γιορτή της Αθήνας που ήταν αφιερωμένη στη θεά Αθηνά. Τα πρώτα χρόνια στάδιο ήταν χωμάτινο και έτσι οι θεατές κάθονταν στο έδαφος. Υπήρχαν, ωστόσο, μόνο μερικά ξύλινα εδώλια για τους άρχοντες της πόλης. Κάτω όμως από το ανατολικό ανάλημμα υπήρχε μία υπόγεια σήραγγα. Από αυτήν εισέρχονταν στο στίβο οι αθλητές. Παρά τις συνεχείς ανακατασκευές του σταδίου, η συγκεκριμένη στοά αποτέλεσε το μοναδικό κομμάτι του αρχαίου σταδίου που διατηρήθηκε αλώβητη μέχρι σήμερα. Αυτή λοιπόν η στοά είναι γνωστή και ως «Τρύπα της Μοίρας». Η στοά κατέληγε στο βάθος του Σταδίου, στην αριστερή πλευρά του πετάλου, κι είχε μήκος 57 μέτρων και πλάτος 4 μέτρων.

Τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, η σήραγγα ήταν διακοσμημένη από μαρμάρινα και χρυσά αγάλματα και δωρικούς κίονες. Όταν τα Ρωμαϊκά χρόνια το Στάδιο μετατράπηκε σε αρένα, όπου γίνονταν θηριομαχίες και μονομαχίες μέσα από τη στοά περνούσαν τα ζώα που θα αγωνίζονταν στην αρένα. Το Μεσαίωνα, ωστόσο, άρχισε να συνδέεται με διάφορες δοξασίες. Ακουγόταν ότι η στοά αποτελούσε χώρου που επέλεγαν οι μάγισσες. Διάφορες λαϊκές προλήψεις, μάλιστα, ανέφεραν ότι εκεί κατοικούσαν οι Μοίρες και γίνονταν «μαντολόγια». Ποτέ δεν αναφέρθηκε, βέβαια, κάποιο συγκεκριμένο συμβάν ούτε καν αποκύημα φαντασίας. Υπήρχε όμως αυτή η γενική αίσθηση ότι κάτι κρυφό και μαγικό συμβαίνει σε αυτή τη στοά στην Αθήνα. Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, ονομάστηκε «τρύπα της μοίρας».

πηγη: www.olympia.gr/

Ancient Ellenic Civilization/Ελληνικός Πολιτισμός

The tomb at Vergina by Professor Antonis Bartsiokas

 

Does the tomb at Vergina belong to Alexander the Great?

This is supported by Professor Antonis Bartsiokas (Ph.D. 1989, University of London)

The Identification of the Sacred "Chiton" (Sarapis) of Alexander the Great found in Tomb II at Vergina, Macedonia, Greece, by Professor Andronikos in 1977 belongs to Alexander the Great!

SUMMARY

Unknown material was found in the Royal Tomb II of Vergina, (tomb of Philip II, father of Alexander the Great) inside the golden ossuary (larnax) with the bones of the man and his golden wreath. Physical, chemical and microscopic analyses have shown that it is a cotton cloth dyed purple, sandwiching one or two layers of a whitish material made mainly of the mineral hundite. The presence of cotton is particularly significant, as it dates it to Tomb II.

The physical description matches exactly the description in ancient sources of the sacred Persian sarapis robe that belonged to the greatest king of all, Alexander the Great, and was therefore the most valuable object in antiquity.

This "Chiton" Sarapis is also depicted on the frieze of Tomb II of the sixth hunter, identified with Alexander.

The Persian gazelle, depicted on the frieze, also dates it to Tomb II. Thus, many of the artifacts in Tomb II belonged to Alexander the Great.

Antonis Bartsiokas (Ph.D. 1989, University of London) is Emeritus Professor of Physical Anthropology and Paleoanthropology in the Department of History and Ethnology, Democritus University of Thrace.

Received 02 Apr 2024, Accepted 02 Sep 2024, Published online: 17 Oct 2024

More:

https://www.tandfonline.com/.../10.../00934690.2024.2409503

Video English subtitles: https://www.youtube.com/watch?v=mv5Mk0S-Emw&t=22s

1. Facade of the tomb of Philip II of Macedon at Vergina (or Alexander the Great), Greece. The door is of Doric marble.

2. Larnaca Gold of Philip II

_______________________

Ο τάφος στη Βεργίνα ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο ;

Αυτό υποστηρίζεται από τον καθηγητή Αντώνη Μπαρτσιώκα (Ph.D. 1989, University of London)

Η Ταύτιση του Ιερού «Χίτωνα» (Σαράπης) του Μεγάλου Αλεξάνδρου που βρέθηκε στον Τύμβο ΙΙ στη Βεργίνα, Μακεδονία, Ελλάδα, από τον καθηγητή Ανδρόνικο το 1977 ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο!

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Άγνωστο υλικό βρέθηκε στον Βασιλικό Τάφο ΙΙ της Βεργίνας, (τάφος του Φιλίππου Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου) μέσα στο χρυσό οστεοφυλάκιο (λάρναξ) με τα οστά του άνδρα και το χρυσό στεφάνι του. Φυσικές, χημικές και μικροσκοπικές αναλύσεις έδειξαν ότι πρόκειται για ένα βαμβακερό ύφασμα βαμμένο μωβ, το οποίο στριμώχνει ένα ή δύο στρώματα από ένα υπόλευκο υλικό κατασκευασμένο κυρίως από τον ορυκτό χουντίτη (Χουντίτης). Η παρουσία του βαμβακιού είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς χρονολογεί τον Τάφο II.

Η φυσική περιγραφή ταιριάζει ακριβώς με την περιγραφή στις αρχαίες πηγές του ιερού Περσικού μεσολεύκωνα sarapis που ανήκε στον μεγαλύτερο βασιλιά όλων, τον Μέγα Αλέξανδρο και ως εκ τούτου ήταν το πολυτιμότερο αντικείμενο στην αρχαιότητα.

Αυτός ο «Χίτων» Σαράπης απεικονίζεται επίσης στη ζωφόρο του Τύμβου ΙΙ του έκτου κυνηγού, που ταυτίζεται με τον Αλέξανδρο.

Η περσική γαζέλα, που απεικονίζεται στη ζωφόρο, χρονολογεί επίσης τον Τάφο II. Έτσι, πολλά από τα τεχνουργήματα στον τάφο II ανήκαν στον Μέγα Αλέξανδρο.

Ο Αντώνης Μπαρτσιώκας (Ph.D. 1989, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) είναι Ομότιμος Καθηγητής Φυσικής Ανθρωπολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Λήψη 02 Απρ 2024, Αποδοχή 02 Σεπ 2024, Δημοσίευση διαδικτυακά: 17 Οκτ 2024

Περισσότερο:

https://www.tandfonline.com/.../10.../00934690.2024.2409503

Αγγλικοί υπότιτλοι βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=mv5Mk0S-Emw&t=22s

1. Πρόσοψη του τάφου του Φιλίππου Β' της Μακεδονίας στη Βεργίνα (ή Μέγας Αλέξανδρος), Ελλάδα. Η πόρτα είναι από μάρμαρο δωρικό.

2. Χρυσό Λάρνακα Φιλίππου Β΄

Ancient Ellenic Civilization/Ελληνικός Πολιτισμός

Πέτρος Θέμελης, αρχαιολόγος / Αρχαία Μεσσήνη

 

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την ημέρα (27.10.2023) που ο Πέτρος Θέμελης, ένας κορυφαίος αρχαιολόγος, ένας ακούραστος εργάτης της ανασκαφής έφυγε από τη ζωή. Χάρη στο όραμα, την επιμονή, τη μεθοδικότητα και κυρίως το πείσμα του μπορούμε σήμερα να θαυμάζουμε μια από τις καλύτερα σωζόμενες αρχαίες πόλεις της Ελλάδας, την Αρχαία Μεσσήνη.

Ο επισκέπτης αντικρύζοντας από ψηλά την αρχαία πόλη αδυνατεί να πιστέψει ότι λίγα χρόνια πριν αυτή η πόλη ήταν θαμμένη κάτω από χωράφια, ελιές και αμπέλια και βάτα. Ο Θέμελης αφιερώνοντας 36 χρόνια από τη ζωή του, κατάφερε ένα μικρό θαύμα. Ανέλαβε την ανασκαφή το 1987 συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων του (Σοφούλη και Ορλάνδου) όπου δεν υπήρχε τίποτε όρθιο. Παντού πέτρες και όλα τα κτίσματα σκόρπια. Χρειάσθηκε να γίνουν απαλλοτριώσεις και να αποζημιωθούν οι καλλιεργητές. Πολύ μεγάλο μέρος από τα απαιτούμενα κονδύλια, τα συγκέντρωσε από την ένταξη σε προγράμματα, κυρίως όμως από την ιδιωτική πρωτοβουλία (εφοπλιστές ιδρύματα και τράπεζες) με το Δημόσιο να απέχει. Σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος καλύπτει 460 στρέμματα.

Για τις ανασκαφές χρησιμοποίησε αγρότες της περιοχής, διδάσκοντας και καθοδηγώντας τους πώς να σκάβουν, να μεταφέρουν το χώμα, να ακολουθούν τους ανασκαφείς και σιγά σιγά να υψώνουν τις πέτρες. Επέλεξε να φέρει στο φως κυρίως τους δημόσιους χώρους, οικοδομήματα και ιερά της πόλης αναστηλώνοντας τα όπως τα κατέγραψε ο Παυσανίας το 2ο αιώνα μ.χ. Οι φωτογραφίες που έχουν δημοσιευθεί με ο Πριν και το Μετά είναι αποκαλυπτικές του τιτάνιου έργου του, όπως ο ίδιος έλεγε "από το Μηδέν στο Είναι".

Αγαπούσε τη δουλειά του και πάλευε για τα πιστεύω του αναγκασμένος αρκετές φορές να συγκρουσθεί με το κατεστημένο. Για κατοικία του χρησιμοποιούσε το χώρο κάτω από το αρχαιολογικό μουσείο. Ονειρευόταν αρχαιολογικούς χώρους απολύτως κοινωνικοποιημένους και για το λόγο αυτό στο θέατρο συχνά διοργανώνονταν εκδηλώσεις, συναυλίες, θέατρα κλπ. Όπως έλεγε «Τα μνημεία δεν στερεώνονται – αναστηλώνονται – αναδεικνύονται για να μείνουν κενά κελύφη, περιχαρακωμένα και απρόσιτα στους πολίτες, αλλά για να είναι ανοιχτά, να κοινωνικοποιηθούν στο παρόν. Πρέπει να βιώσουν μαζί μας μια δεύτερη, ει δυνατόν αιώνια ζωή».

Άνθρωπος έντιμος, παθιασμένος με τη δουλειά του συκοφαντήθηκε αρκετές φορές. Πριν αναλάβει την ανασκαφή της Αρχαίας Μεσσήνης έδωσε αγώνα για να μην πνιγεί στα νερά του Μόρνου η "Καλλίπολη", αμείφθηκε όμως με δυσμενή μετάθεση. Πέρασε όλη του τη ζωή μέσα στα σκάμματα των ανασκαφών και διάλεξε να ταφεί εκεί, μέσα στον τόπο που ανέσυρε από τη λήθη. Σήμερα λίγες πέτρες σημαίνουν το χώρο της ταφής του. Ένας λιτός τάφος στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Σήμερα οι ανασκαφές σταμάτησαν και δυστυχώς στο χώρο δεν υπάρχει καμία υποδομή. Μακάρι στο μέλλον όλα όσα ονειρεύτηκε να γίνουν πραγματικότητα.

We adore museums  · 

The Sumerians

 The Sumerian civilization existed from 4100 B.C until around 1750 B.C. The name "Sumer" meant "land of the civilized kings." The Sumerians were one of the first groups to divide time into hours and minutes. They also had a complex religion that involved gods called the Anunnaki

The Anunnaki were believed to be in charge of Sumerians’ fates. Many myths involved members of the Anunnaki passing judgment on humans. Additionally, the gods were described as children of the Earth and sky. Most people chalk these stories up to mythology, the same way they do the Greek gods 

Historical Fragments

Akhenaten - Amenhotep IV

 

Akhenaten, also known as Amenhotep IV, was an ancient Egyptian pharaoh who reigned during the 18th dynasty, around the 14th century BC.

During his rule, Akhenaten moved the Egyptian capital to a new city called Akhetaten, modern-day Amarna, and constructed impressive temples dedicated to the sun god Aten. He is also known for his artistic contributions, with the art of his period characterized by a more naturalistic and relaxed style.
Akhenaten's reign is often seen as a period of profound religious and cultural change. However, his reforms faced resistance and, after his death, Egypt reverted to traditional religious practices and tried to erase his memory. Nonetheless, Akhenaten remains a fascinating figure in ancient Egyptian history for his attempts to transform the religious landscape of his time.

Historical Fragments

Temple of Hatshepsut

 

The Mortuary Temple of Hatshepsut, one of Ancient Egypt's most stunning architectural feats, is located at Deir el-Bahari on the west bank of the Nile, near the Valley of the Kings. Commissioned by Queen Hatshepsut, the fifth pharaoh of the 18th Dynasty and the second confirmed female pharaoh in history, construction began in 1479 B.C. and took approximately fifteen years to complete.

Hatshepsut's reign is noted as a period of prosperity and peace for Egypt. The temple, dedicated to the god Amun and to Hatshepsut herself, features three layered terraces that rise 29.5 meters (97 ft). Its design includes pylons, spacious courts, a hypostyle hall, a sun court, a chapel, and a sanctuary.

Long ramps connect the terraces, which were once surrounded by lush gardens filled with exotic plants like frankincense and myrrh trees. Notably, the temple is aligned with the winter solstice sunrise, incorporating a unique light-box mechanism that allows sunlight to travel along the temple’s central axis. This illumination highlights the figure of Amun-Ra, followed by the kneeling figure of Thutmose III, and finally the Nile god Hapi, creating a breathtaking spectacle that celebrates both the divine and the legacy of Hatshepsut.

Historical Fragments