Έναν χρόνο πριν πεθάνει η Εντίθ Πιαφ, έζησε ίσως την πιο μεγάλη μέρα της ζωής της, τραγούδησε στο ψηλότερο πάτωμα του Πύργου του 'Αιφελ στο μεγαλύτερο κοινό που μπόρεσε ποτέ να συγκεντρώσει καλλιτέχνης, αλλά οι γιατροί την εκλιπαρούσαν: «Μαντάμ αν ανεβείτε στη σκηνή είναι σαν να αυτοκτονείτε». Τρεκλίζοντας και παραπατώντας τους απάντησε: «Είναι στο στιλ μου η αυτοκτονία». Το κοινό την αποθέωσε όπως ποτέ, όταν την άκουσαν να τραγουδά «Non, Je Ne Regrette Rien…Όχι, δε μετανιώνω για τίποτα".
Στις τελευταίες περιοδείες της τρεκλίζοντας πάνω στην σκηνή έμοιαζε απόκοσμη, εθισμένη στο αλκοόλ και στην μορφίνη και με 3 νοσηλείες λόγω ηπατικού κώματος, όμως τα πλήθη συνέχιζαν να στριμώχνονται μπροστά της. "Δε λατρεύτηκε τόσο πολύ, όσο όταν ζύγωνε στον θάνατό της", έλεγε ο Σαρλ Αζναβούρ μια από τις πολλές "ανακαλύψεις" της.
Ήταν 10 Οκτωβρίου 1963, Πέθανε μόνη, παραμορφωμένη από τους ρευματισμούς, νικημένη από τον καρκίνο και πάμπτωχη. Στο πρόσωπο ξεχώριζαν δυο μάτια αδηφάγα κι ένα στραπατσαρισμένο στόμα. «Η αρρώστια έρχεται τσάμπα, αλλά για να γιατρευτείς χρειάζονται λεφτά», έλεγε.
Η επίσημη εκκλησία της αρνήθηκε την θρησκευτική κηδεία γιατί είχε διάγει «βίον κοινόν εν αμαρτίαις» και τελικά την έψαλε ένας εθελοντής επίσκοπος. Για να την αποχαιρετήσουν στριμώχτηκαν γύρω από το νεκροταφείο Περ Λασέζ 40.000 άνθρωποι. Περισσότεροι κι από κείνους που γιόρτασαν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Απαρηγόρητη πίσω από το φέρετρο η Μάρλεν Ντίτριχ, ωχρή και διαλυμένη, με ένα μεταξωτό μαύρο μαντήλι στα μαλλιά κοιτούσε την λαοθάλασσα και μονολογούσε: «Πόσο πολύ την αγαπούσαν»…
Μικρό ανάστημα (1.48), σύντομη ζωή (47 χρόνια), τεράστιο ταλέντο, μετά την Ιωάννα της Λωραίνης, την Ζαν ντ'Αρκ, η δεύτερη πιο διάσημη Γαλλίδα, η πρώτη Αγία, η δεύτερη Αμαρτωλή, μόνη της "αμαρτία" το ερωτικό πάθος «Σπίτι χωρίς άντρα, μέρα χωρίς ήλιο», έλεγε...
ο κόσμος την λάτρεψε, η Γαλλική διανόηση υποκλίθηκε στην κοπέλα που μετά βίας κατάφερνε να διαβάσει μια ολόκληρη σειρά και το εύθραυστο «σπουργιτάκι» προσευχόταν μέχρι το τέλος της ζωής της!
------
Via: ΜΕΘΕΞΗ, Maria Rodousaki, | www.fractalart.gr || Επιμ:Δ.Ντζαδήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου